Za swoje dokonania został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Falzmann, mimo niemieckich korzeni, stał na stanowisku, że Kościół ewangelicko-augsburski w Polsce nie powinien być podporządkowany władzom w Berlinie, lecz zachować narodowy charakter. We wrześniu 1939 roku został aresztowany przez Niemców, a następnie poddany brutalnemu śledztwu w siedzibie łódzkiego Gestapo. Mimo to odmówił współpracy z okupantem. Pastora wywieziono do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie zmarł za wierność wybranej przez siebie ojczyźnie.
