Autorzy artykułów zamieszczonych w pracy podjęli kwestię standaryzacji opisu archiwalnego, korzystając przede wszystkim z doświadczeń metodycznych. Z jednej strony omówiono problemy dotyczące ustalenia priorytetów w działalności merytorycznej archiwów, związki standaryzacji i digitalizacji czy też potrzeby traktowania użytkownika jako ważnej części systemu informacji archiwalnej. Z drugiej strony zwrócono uwagę na możliwości rozbudowy polskiego standardu FOPAR, przykłady i zakres standaryzacji występujący w archiwach polskich (AGAD, Archiwum IPN, archiwa kościelne), a także na rozwiązania zastosowane za granicą (Niemcy, Norwegia).
