Epopeja polskiej ludności cywilnej, która opuściła w dramatycznych okolicznościach Związek Sowiecki wraz z armią gen. Władysława Andersa, jest chyba najbardziej niezwykłym rozdziałem historii polskiej diaspory. Po raz pierwszy w dziejach naszego kraju tak liczna grupa ludności polskiej znalazła się w odległych i egzotycznych regionach świata: na Bliskim i Środkowym Wschodzie, w Indiach, Afryce, Meksyku i Nowej Zelandii. Te odległe kraje, kojarzone dotąd z opisami przygód odkrywców, żeglarzy i podróżników, zupełnie nieoczekiwanie stały się miejscem pobytu kilkudziesięciu tysięcy dawnych mieszkańców Kresów Wschodnich okupowanych po 17 września 1939 r. przez Związek Sowiecki.
