W numerze:
- Alfabet stanu wojennego Piotra Semki – Piotr Semka
- Stan wojenny w Gdyni – 1 maja. Chcieli pochód – mieli pochód – Małgorzata Sokołowska
Trwał piąty miesiąc stanu wojennego – a wraz z nim zbliżało się święto 1 Maja. Zawłaszczone przez komunistów jako „swoje” było znakomitą okazją do przypomnienia reżimowi stanu wojennego, że klasa robotnicza nie zapomniała o Solidarności - Jak Służba Bezpieczeństwa „odbudowywała” NSZZ „Solidarność” – dr Grzegorz Majchrzak
Do najciekawszych operacji SB wobec legalnie działającego NSZZ „Solidarność” należały działania w celu przejęcia nad nią kontroli. Prowadzono je przez wiele miesięcy i były mocno zaawansowane (przygotowano m.in. założenia programowe, opracowano strukturę „odnowionego” związku, jego obsadę kadrową), ale ostatecznie zakończyły się one na przygotowaniach - Wróżenie z newsów. Ambasada USA w Warszawie a stan wojenny – dr hab. Patryk Pleskot (Oddziałowe Biuro Badań Historycznych IPN w Warszawie)
Amerykański ambasador w PRL, Francis J. Meehan, nie miał szczęścia: w momencie wprowadzenia stanu wojennego przebywał akurat z wizytą w ojczyźnie. Przed wyjazdem demonstrował większy niż Biały Dom optymizm co do efektów eksperymentu Solidarności. Z kolei jeszcze długo po 13 grudnia obawiał się sowieckiej inwazji. Jak widać, jego prognozy również nie były zbyt szczęśliwe - Zdławić kontrrewolucję! Czechosłowacja wobec „polskiego kryzysu” i stanu wojennego – dr hab. Mirosław Szumiło (Biuro Badań Historycznych IPN)
Strajki robotnicze w Polsce latem 1980 r., które przerodziły się w rewolucję Solidarności, wywołały niepokój nie tylko na Kremlu, lecz także w Pradze. Sekretarz generalny KC Komunistycznej Partii Czechosłowacji (KPCz) Gustáv Husák obawiał się rozszerzenia „polskiej zarazy” na jego kraj. Pomimo cenzury informacje o strajkach PRL docierały do Czechów i Słowaków za pośrednictwem rozgłośni Radia Wolna Europa oraz odbieranej telewizji z RFN i Austrii. W związku z tym podjęto działania mające na celu powstrzymanie i zdławienie polskiej „kontrrewolucji”. - „Nie bądź bierny, nie czekaj na sygnał; sam bądź sygnałem dla innych” – dr Marcin Krzek-Lubowiecki (Oddziałowe Biuro Upamiętniania Walk i Męczeństwa IPN w Krakowie)
Po 13 grudnia 1981 r. istniało w społeczeństwie silne zapotrzebowanie na niezależną informację. Ludzie nie dowierzali w podawane oficjalnie wiadomości, zwłaszcza na temat protestów, strajków, demonstracji czy wreszcie ofiar stanu wojennego. W konsekwencji powstawały niezależne pisma, które starały się łamać monopol komunistów w sferze informacyjnej.
