W czasie okupacji niemieckiej działał od początku w konspiracji SZP-ZWZ-AK, awansował na stopień kapitana, a następnie majora. Był dowódcą Oddziału Specjalnego „Jan” („Osjan”) oraz jednostki dyspozycyjnej Kedywu „Broda 53”. W Powstaniu Warszawskim również dowodził brygadą „Broda”, która uczestniczyła w walkach m.in. w rejonie cmentarzy wolskich, w wyzwoleniu niemieckiego obozu przy ul. Gęsiej oraz obronie Starego Miasta. Zginął w nocy 30/31 sierpnia 1944 r. podczas próby przebicia się sił powstańczych ze Starówki do Śródmieścia. Odznaczony Krzyżem Virtuti Militari oraz Krzyżem Walecznych.
