Naczelne Dowództwo Wojska Polskiego doskonale zdawało sobie sprawę z planów przeciwnika. Znacząco w poznaniu jego intencji pomogła praca polskiego radiowywiadu. Zaniepokojone faktem skoncentrowania 1 Armii Konnej w rejonie Sokala NDWP zdecydowało się na podporządkowanie dowództwu 3 Armii Grupy Pościgowej (1 Dywizja Jazdy i 13 Dywi- zja Piechoty) oraz 9 i 10 DP walczących dotychczas przeciwko oddziałom Tuchaczewskiego. W momencie rozpoczęcia walk o Zamość dwie ostatnie z wymienionych dywizji znajdowały się w transporcie. Pozostałe siły 3 Armii znajdowały się nad Bugiem, gdzie walczyły z jednostkami 12 Armii. W tym samym czasie polska 6 Armia wypierała oddziały 14 Armii z Galicji Wschodniej. Ponadto NDWP wydało rozkaz skoncentrowania w Lubli- nie 18 DP i 2 DJ płk. Dreszera. W ten sposób chciano stworzyć warunki do zamknięcia w kotle i ostatecznego rozprawienia się z Konarmią.
