Data rozpoczęcia protestu nie była przypadkowa – protestujący nawiązywali do wydarzeń sprzed kilku miesięcy, kiedy to uprowadzono ks.Popiełuszkę.Nieprzypadkowe było także miejsce, którego wybór był w istocie pierwszym problemem, z jakim przyszło się zmierzyć organizatorom protestu głodowego. Ze względu na bezpieczeństwo głodujących brano pod uwagę przede wszystkim kościoły i plebanie. Było wszak oczywiste, że głodówka zostanie potraktowana przez władze jako działalność polityczna, stąd też kapłan, który wyraziłby zgodę na przyjęcie u siebie głodujących, musiał wykazać się zdecydowaniem i odwagą, mając świadomość grożących mu konsekwencji. Taką osobą w Krakowie był ks. Adolf Chojnacki, znany i szanowany w środowiskach opozycyjnych kapelan „Solidarności”. W kościele parafialnym pw. Narodzenia NMP w Krakowie‑Bieżanowie organizował on od 13 grudnia 1981 r. comiesięczne msze święte za ojczyznę. Działania represyjne ze strony władz stały się jego osobistym doświadczeniem także w późniejszych latach. Ksiądz Chojnacki zgodził się bez wahania na zorganizowanie protestu w zarządzanej przez niego parafii i pod jego opieką.
