70 lat temu komuniści zamordowali oficerów stojących na czele IV Zarządu Głównego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość". Była to organizacja, która w 1945 roku wzięła na siebie ciężar zjednoczenia różnych środowisk patriotycznych. Miała gwarantować przetrwanie polskiej tradycji niepodległościowej, mimo konsekwentnie i brutalnie wprowadzanej sowietyzacji Polski. WiN był w zasadzie ostatnią nadzieją Polaków, że polskie państwo trwa, co prawda wciąż w podziemiu, ale też w łączności z prawowitym rządem na uchodźstwie. Komuniści sowieccy i polscy z tym większą zaciętością przystąpili do zwalczenia tej ostatniej polskiej zapory, angażując do walki z oddziałami WiN-u aparat bezpieczeństwa.
Na własnej ziemi, polscy żołnierze wierni przysiędze byli tropieni jak zwierzęta, poddawani brutalnym torturom i skrytobójczo mordowani. 1 marca 1951 roku pod murem więzienia przy ulicy Rakowieckiej w Warszawie zamordowano siedmiu członków IV Zarządu WiN-u. To na ich cześć co roku w ten dzień wspominamy żołnierzy całego podziemia antykomunistycznego. Wspominamy tych, którzy stanęli do tej ostatniej walki na śmierć i życie. Wielu z nich straciło życie za murami aresztów i więzień. Rodziny ich wyrzucono na margines życia, jako wrogów Polski Ludowej. W całej Polsce są miejsca, w których po wojnie, w nierównej walce, przelewana była polska krew.
Także mury aresztu Informacji Wojskowej przy ul. Oczki w Warszawie pa- miętają wciąż tragedię tego zgładzonego pokolenia. To wyjątkowe miejsce – niemy świadek historii. Dbamy, by świadczyło o czasach terroru.
Przez lata wydawać się mogło, że skoro zginęli, to przegrali. Ale historię narodów należy oceniać z innej perspektywy. Pamięć o nich stała się zarzewiem późniejszego odrodzenia do wolności.
To do Was, Bohaterowie Niepodległej, wołamy dzisiaj z wielkim szacunkiem i wdzięcznością! To Was dzisiaj wspominamy! Niech Wolna Polska nigdy Wam nie zapomni tej ofiary! Niech Was nie zawiedzie!
Cześć i chwała Bohaterom!
słowo wstępne ministra obrony narodowej
