Przez ponad sześćdziesiąt lat jej życie było związane z Górnym Śląskiem – patriotka polska, propagatorka języka polskiego i kultury polskiej na terenach włączonych do macierzy po powstaniach śląskich i plebiscycie. Niezwykle skromna, mocno wyczulona na krzywdę ludzką, biedę i nierówności społeczne. Jej program wychowawczy mieścił się w dwóch słowach: Bóg i Ojczyzna. Decyzja o przyjęciu posady nauczycielki na Górnym Śląsku była równoznaczna z rezygnacją z małżeństwa i własnej rodziny (na tym terenie do 1938 r. obowiązywała ustawa celibatowa). Rodziną Józefy Kantor stała się młodzież szkolna oraz harcerze.
