Proszę czekać,
trwa ładowanie strony...

Wakacje w II RP

 

„Gdy jest pogoda, szumi woda, Tak nam mało brak do szczęścia” - śpiewały Jadwiga Andrzejewska i Helena Grossowna w filmie „Zapomniana melodia” z 1938 r. W okresie międzywojennym wakacyjne wyjazdy z roku na rok stawały się coraz bardziej powszechne. Przepełnione plaże, modne uzdrowiska, górskie wycieczki, harcerskie obozy, wyjazdy na wieś, a nawet podróże zagraniczne – coraz więcej Polaków mogło pozwolić sobie na takiego rodzaju odpoczynek od pracy lub nauki. 

Co dzisiaj wiemy o tym, jak spędzano wolny letni czas niemal sto lat temu? 
Zapraszamy do quizu na temat wakacji w II Rzeczypospolitej.

 

Krok 1/10

Dla większości pracujących Polaków wakacyjny wypoczynek wiąże się z koniecznością uzyskania urlopu. Prawo do odpoczynku i wolnych dni, potwierdzone i zagwarantowane ustawowo od 1922 r., wyróżniało II RP na tle większości państw, także tych bogatszych i bardziej uprzemysłowionych. Po dwóch latach zatrudnienia pracownik fizyczny mógł liczyć na:

Dla większości pracujących Polaków wakacyjny wypoczynek wiąże się z koniecznością uzyskania urlopu. Prawo do odpoczynku i wolnych dni, potwierdzone i zagwarantowane ustawowo od 1922 r., wyróżniało II RP na tle większości państw, także tych bogatszych i bardziej uprzemysłowionych. Po dwóch latach zatrudnienia pracownik fizyczny mógł liczyć na: