Proszę czekać,
trwa ładowanie strony...

Duma Polski Podziemnej. Armia Krajowa

Średnie wyniki

* Formularz został wypełniony przez 99 osób

Początki konspiracji zbrojnej w Polsce to brawurowe dotarcie we wrześniu 1939 r. do jeszcze walczącej Warszawy majora Edmunda Galinata, specjalnego wysłannika Naczelnego Wodza. Pojawił się on w towarzystwie jeszcze trzech żołnierzy:

Armia Krajowa powstała w lutym 1942 r. jako kontynuacja Związku Walki Zbrojnej. W tym roku nastąpiła też znacząca konsolidacja zbrojnego podziemia w okupowanej Polsce, a wiele tajnych formacji weszło w skład nowej zakonspirowanej siły zbrojnej Polskiego Państwa Podziemnego. Która z poniższych organizacji nie zdecydowała się na ten krok:

Jednym z fundamentów polskiego podziemia zbrojnego był szeroki udział w nim kobiet. Choć formalny rozkaz w tej sprawie wydano w 1942 r., to od początku powrześniowej konspiracji istniała specjalna formacja, która z czasem otrzymała nazwę:

Armia Krajowa to nie tylko konspiracja i dywersja, ale także walka zbrojna oddziałów bojowych. Która z formacji była największym związkiem taktycznym Armii Krajowej?

Akcje podejmowane przez AK to materiał na scenariusze kina akcji. Choć niemal zawsze brawurowe, przeważnie dobrze przygotowane, to jednak nie zawsze zakończone powodzeniem. Tak było z atakiem na pociąg z głównym niemieckim zbrodniarzem w okupowanej Polsce, czyli generalnym gubernatorem Hansem Frankiem. Doszło do niego 29 stycznia 1944 r. w okolicach:

Walka partyzancka Armii Krajowej to ogromnie ważny rozdział w historii polskiej konspiracji, wciąż wymagający badań i kompleksowego opisania. Najważniejszymi formacjami związanymi z tą walką były Świętokrzyskie Zgrupowania Armii Krajowej na terenie Okręgu Radomsko-Kieleckiego AK oraz postać:

W ramach walki z niemieckim okupantem Armia Krajowa przeprowadzała brawurowe akcje, decydując się na nie ze względów strategicznych, dywersyjnych bądź operacyjnych. Jednak jedna z najbardziej spektakularnych akcji miała wymiar bardziej propagandowy i demoralizujący przeciwnika. Które miasto w 1943 r., w czwartą rocznicę agresji niemieckiej na Polskę, zostało opanowane przez Armię Krajową?

Kedyw (Kierownictwo Dywersji Komendy Głównej Armii Krajowej) to legenda polskiej konspiracji. Z tą nazwą wiążą się słynne operacje Polski Podziemnej (np. Akcja pod Arsenałem i likwidacja Franza Kutschery). Twórcą i pierwszym szefem tej organizacji był August Emil Fieldorf „Nil”. Na przełomie stycznia i lutego 1944 r. jego miejsce zajął:

Powstanie Warszawskie to oczywiście najsłynniejsza bitwa miejska II wojny światowej, w której do walki z regularnym wojskiem stanęły siły konspiracyjne. Oddziały Armii Krajowej ruszyły do walki 1 sierpnia 1944 r. o słynnej godzinie „W”, tj. o 17:00. Jednak już kilka godzin wcześniej pierwsze strzały padły na Żoliborzu. W tej niezaplanowanej walce wzięli udział żołnierze Zgrupowania AK:

Choć gen. Leopold Okulicki 19 stycznia 1945 r. wydał rozkaz rozwiązujący Armię Krajową, to wielu jej żołnierzy nie złożyło broni i stanęło do walki z nowymi cięmiężycielami Polski. Pamięć o wielkiej podziemnej armii przetrwała mimo wysiłków komunistycznej propagandy. Największą organizacją skupiającą byłych żołnierzy Armii Krajowej jest Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej, który powstał w: