Konstytucja kwietniowa, krytykowana przez liczne stronnictwa polityczne, okazała się jednak gwarancją przetrwania najwyższych władz i ciągłości Rzeczypospolitej w trudnych warunkach wojny, okupacji niemieckiej i sowieckiej, a także komunistycznego zniewolenia po 1945 r. Przepis o możliwości wyznaczania następcy przez prezydenta umożliwiał kontynuację sprawowania najwyższego urzędu w sytuacji, kiedy nie można było zastosować demokratycznych procedur. W ten sposób urząd prezydenta, w latach 1939-1990, objęło: