Gospodarkę PRL w latach osiemdziesiątych cechowało gigantyczne marnotrawstwo, energochłonność i bardzo niska efektywność, a przede wszystkim ogromne i wciąż narastające braki w centralnie planowanym zaopatrzeniu. Próbując zaradzić pogarszającej się sytuacji komunistyczna władza wybrała katastrofalne w skutkach rozwiązanie – zwiększanie emisji pieniądza. Inflacja rozpędzała się z roku na rok. W 1986 r. wynosiła 17,7 proc., w 1987 r. – 25,2 proc., a w 1988 r. – 60,2 proc. W 1989 r. było to już: